Wekowanie słoików, czyli jak nasze babcie wykorzystują fizykę

Gdyby nie fizyka, nie moglibyśmy konserwować żywności. Wekowanie zapraw to praktyczne wykorzystanie znajomości praw fizyki.

Przeczytaj również: Czym jest metoda All on 6 i jakie są jej zalety?

Uwielbiasz smak konfitur lub kompotów, ale czy zastanawiałeś się, jak to możliwe, że zamknięte w słoikach nie psują się pomimo upływu wielu miesięcy, za to po otwarciu nie nadają się do jedzenia już po kilkunastu dniach? To klasyczny przykład wykorzystania w praktyce praw fizyki i biologii. Żywność psuje się ze względu na bakterie i grzyby niezauważalne, ale obecne w powietrzu.

Przeczytaj również: Jak przygotować się do zdjęcia pantomograficznego?

Aby uniemożliwić bakteriom dostanie się do pojemników z żywnością, wykorzystuje się zjawisko pasteryzacji oraz hermetyczne opakowanie. Pasteryzacja polega na podgrzaniu pojemnika z żywnością do temperatury ponad 60 stopni Celsjusza, w której giną wszystkie bakterie i grzyby oraz hermetyczne zamknięcie pojemnika tak, aby do środka nie dostało się powietrze.

Przeczytaj również: Jakie są najnowsze trendy w zabiegach na twarz?

Brzmi to jako skomplikowany proces, ale znają i stosują go w praktyce nawet nasze babcie robiące różne zaprawy. Popularne wekowanie to właśnie przykład pasteryzacji.

Polega na tym, że słoiki ozdobne z konfiturami, kompoty czy kiszone ogórki umieszcza się w bardzo gorącej (ale nie wrzącej wodzie). Samo szczelne zamknięcie słoika nie wystarczy do zabezpieczenia żywności, bo w słoiku nadal znajduje się pewna ilość powietrza.

www.kuszyk-mediacje.pl

Dzięki podwyższeniu temperatury zawartość słoika rozszerza się (to zjawisko rozszerzalności temperaturowej ciał), wypychając powietrze ze słoika. Po wyjęciu słoików z gorącej wody stawia się je do góry dnem, przez co powietrze powoduje wklęśniecie nakrętki – po tym można poznać, że słoik został zawekowany właściwie.

Oto fizyka w praktyce stosowana nawet przez nasze babcie.