Wekowanie słoików, czyli jak nasze babcie wykorzystują fizykę
![](http://www.linuxwszkole.pl/wp-content/uploads/2019/03/wekowanie_sloikow_czyli_jak_nasze_babcie_wykorzystuja_fizyke-1024x828.jpeg)
Gdyby nie fizyka, nie moglibyśmy konserwować żywności. Wekowanie zapraw to praktyczne wykorzystanie znajomości praw fizyki.
Uwielbiasz smak konfitur lub kompotów, ale czy zastanawiałeś się, jak to możliwe, że zamknięte w słoikach nie psują się pomimo upływu wielu miesięcy, za to po otwarciu nie nadają się do jedzenia już po kilkunastu dniach? To klasyczny przykład wykorzystania w praktyce praw fizyki i biologii. Żywność psuje się ze względu na bakterie i grzyby niezauważalne, ale obecne w powietrzu.
Aby uniemożliwić bakteriom dostanie się do pojemników z żywnością, wykorzystuje się zjawisko pasteryzacji oraz hermetyczne opakowanie. Pasteryzacja polega na podgrzaniu pojemnika z żywnością do temperatury ponad 60 stopni Celsjusza, w której giną wszystkie bakterie i grzyby oraz hermetyczne zamknięcie pojemnika tak, aby do środka nie dostało się powietrze.
Brzmi to jako skomplikowany proces, ale znają i stosują go w praktyce nawet nasze babcie robiące różne zaprawy. Popularne wekowanie to właśnie przykład pasteryzacji.
Polega na tym, że słoiki ozdobne z konfiturami, kompoty czy kiszone ogórki umieszcza się w bardzo gorącej (ale nie wrzącej wodzie). Samo szczelne zamknięcie słoika nie wystarczy do zabezpieczenia żywności, bo w słoiku nadal znajduje się pewna ilość powietrza.
Dzięki podwyższeniu temperatury zawartość słoika rozszerza się (to zjawisko rozszerzalności temperaturowej ciał), wypychając powietrze ze słoika. Po wyjęciu słoików z gorącej wody stawia się je do góry dnem, przez co powietrze powoduje wklęśniecie nakrętki – po tym można poznać, że słoik został zawekowany właściwie.
Oto fizyka w praktyce stosowana nawet przez nasze babcie.